Daty i godziny projekcji:

Istnieje możliwość indywidualnego doboru terminów spotkań.

Cennik:

Bilet na jedno spotkanie: 18 zł

Karnet na pięć spotkań: 75 zł

Zgłoszenia:

Łukasz Adamowicz
tel: 694 888 375
e-mail: akademia@kinozklasa.edu.pl

Miejsca projekcji:

Kino Agrafka

SZKOŁA PONADGIMNAZJALNA

cykl: Przekornie o gatunkach

Ścieżka edukacyjna będąca kompendium wiedzy o gatunkach filmowych, oparta jednak na tekstach kultury przełamujących schematy kina popularnego.

Lekcja 1: Western

SLOW WEST | Slow West,
reż. John Maclean, Nowa Zelandia/Wielka Brytania 2015, 104'

Subtelny szkocki panicz przybywa do Kolorado w poszukiwaniu ukochanej. To z jego winy za głowę Rose i jej ojca wyznaczono nagrodę, która przyciąga zabijaków z całego Zachodu. Młodzikowi pomaga tajemniczy rewolwerowiec Silas, który proponuje mu eskortę za pieniądze. Rozpoczyna się podróż inicjacyjną, w której dobrzy wychowany idealista konfrontuje się z cynicznym brutalem. Traci niewinność, ale również przypomina towarzyszowi młodszą i lepszą wersję jego samego. Michael Fassbender, obsadzony w roli awanturnika-mentora, otacza swojego bohatera aurą tajemnicy i emanuje fizyczną i duchową siłą, która znakomicie kontrastuje z kruchością i delikatnością Jaya Cavendisha, w którego wciela się Kodi Smit-McPhee. Debiutujący na wielkim ekranie John Maclean podejmuje grę z mitologią Dzikiego Zachodu, stając w opozycji nie tylko do prostych podziałów i heroicznej estetyzacji charakterystycznej dla klasycznego westernu, ale również do surowego naturalizmu dzieł Sergio Leone. "Slow West" to liryczna, pełna absurdalnego humoru baśń, gdzie brutalność jest tak samo umowna, jak cały świat przedstawiony, a karykaturalna niemal wyrazistość postaci przywodzi na myśl filmy Wesa Andersona.

Lekcja 2: Horror

O DZIEWCZYNIE, KTÓRA WRACA NOCĄ SAMA DO DOMU
A Girl Walks Home Alone at Night,
reż. Ana Lily Amirpour, USA 2014, 104'

Subtelny szkocki panicz przybywa do Kolorado w poszukiwaniu ukochanej. To z jego winy za głowę Rose i jej ojca wyznaczono nagrodę, która przyciąga zabijaków z całego Zachodu. Młodzikowi pomaga tajemniczy rewolwerowiec Silas, który proponuje mu eskortę za pieniądze. Rozpoczyna się podróż inicjacyjną, w której dobrzy wychowany idealista konfrontuje się z cynicznym brutalem. Traci niewinność, ale również przypomina towarzyszowi młodszą i lepszą wersję jego samego. Michael Fassbender, obsadzony w roli awanturnika-mentora, otacza swojego bohatera aurą tajemnicy i emanuje fizyczną i duchową siłą, która znakomicie kontrastuje z kruchością i delikatnością Jaya Cavendisha, w którego wciela się Kodi Smit-McPhee. Debiutujący na wielkim ekranie John Maclean podejmuje grę z mitologią Dzikiego Zachodu, stając w opozycji nie tylko do prostych podziałów i heroicznej estetyzacji charakterystycznej dla klasycznego westernu, ale również do surowego naturalizmu dzieł Sergio Leone. "Slow West" to liryczna, pełna absurdalnego humoru baśń, gdzie brutalność jest tak samo umowna, jak cały świat przedstawiony, a karykaturalna niemal wyrazistość postaci przywodzi na myśl filmy Wesa Andersona.

Lekcja 3: Melodramat

MOONLIGHT | Moonlight,
reż. Barry Jenkins, USA 2016, 111'

Chiron doświadcza wykluczenia na wiele sposobów: jest czarnoskórym synem narkomanki, dorasta w getcie, odkrywa u siebie homoseksualne skłonności. Jego odmienność budzi agresję rówieśników - dochodzi do aktów przemocy, w których przeciw bohaterowi zwraca się też jego najlepszy przyjaciel i pierwszy kochanek. Jako dorosły mężczyzna Chiron przybiera pseudonim Black i zaczyna ukrywać swą wrażliwość pod maską twardziela. "Moonlight" to sensualny, wyjątkowo liryczny obraz, w którym nic nie jest oczywiste. W świecie przedstawionym filmu diler narkotyków może stać się dla bohatera substytutem ojca, a kochająca matka ciężarem. Reżyser skupia się na ulotnych momentach, wydobywa ich magię i piękno. Relacja między bohaterami wyraża się tu poprzez spojrzenia, mimikę, gesty, oddane z laboratoryjną precyzją, a jednocześnie wciągające widza w nasyconą emocjami intymność. Opowieść o dojrzewaniu łączy się tu z queerowym melodramatem oraz wielkimi pytaniami o tożsamość i miejsce na ziemi.

Lekcja 4: Mockument

CO ROBIMY W UKRYCIU | What We Do in the Shadow,
reż. Jemaine Clement, Taika Waititi, Nowa Zelandia/USA 2014, 86'

Grupa wampirów wpuszcza do swojego mieszkania ekipę dokumentalistów i pozwala im obserwować swą codzienną egzystencję. Współlokatorzy ucieleśniają znane z kultury popularnej podtypy krwiopijców - Viago to VIII-wieczny dandys emanujący perwersyjnym czarem, Vladislav miłujący tortury dewiant nawiązujący do legendy transylwańskiego palownika. Z energią, godną studentów z akademika, prowadzą spory o niezmyte naczynia i szukają detergentów, aby usunąć plamy krwi z dywanu. Ich koegzystencję komplikuje nowy współlokator, który ani myśli dochować tajemnicy zgranej grupy. Twórcy filmu "Co robimy w ukryciu" wykorzystali konwencję filmu dokumentalnego, aby opowiedzieć o istotach nadprzyrodzonych i osiągnęli dzięki temu nieodparcie komiczny efekt. Reportażowa poetyka filmu pozwala skonfrontować obiegowe opinie na temat nieumarłych - wampiry u Jemaine'a Clementa i Taiki Waititiego czekają przed klubem na zaproszenie, spotykają się na ustawkach z wilkołakami i lewitują, odkurzając trudno dostępne miejsca. Nowozelandzki mockument ma w sobie urok przypominający "Rodzinę Adamsów" i jest dowodem na to, że mit wampirów nie został doszczętnie wyssany przez ponury fenomen paranormal romance.

Lekcja 5: Komedia

PARYŻ NA BOSAKA | Paris pieds nus,
reż. Dominique Abel, Fiona Gordon, Belgia/Francja 2016, 83'

Fiona, mieszkanka zasypanej śniegiem kanadyjskiej prowincji marzy o podróży do Paryża. Na szczęście ślady przetarła ukochana ciotka. Gdy bohaterka niespodziewanie dostaje od krewnej tajemniczy list z prośbą o ratunek, wyrusza niezwłocznie w drogę. Niestety na miejscu traci plecak i telefon, a także dowiaduje się, że starsza pani zniknęła. Na domiar złego Fiona wpada w oko niekonwencjonalnemu paryżaninowi, kloszardowi o imieniu Dom. "Paryż na bosaka" to komedia, której twórcy bardzo pomysłowo nawiązują do tradycji gatunku, przede wszystkim do niemej burleski i dzieł Jacquesa Tatiego. Precyzyjnie skomponowane, piętrowe gagi; vis comica pary pierwszoplanowych aktorów, humor oparty na różnicach kulturowych, satyra na kolejne grupy społeczne czynią z filmu mix gatunkowych konwencji. Kpina bywa tu zjadliwa, wątek romantyczny raczej frywolny, a główni bohaterowie dziwaczni do przesady, ale dodaje to filmowi uroku, przypominając o pierwotnej, wywrotowej roli komedii - to gatunek, któremu wybaczano najwięcej.