Daty i godziny projekcji:

Istnieje możliwość indywidualnego doboru terminów spotkań.

Cennik:

Bilet na jedno spotkanie: 18 zł

Karnet na pięć spotkań: 75 zł

Zgłoszenia:

Łukasz Adamowicz
tel: 694 888 375
e-mail: akademia@kinozklasa.edu.pl

Miejsca projekcji:

Kino Agrafka

SZKOŁA PONADGIMNAZJALNA

ścieżka: Filmowe Lekcje Historii | Polskie kino historyczne

Od chwili powstania, kino podejmowało wątki historyczne. Naszym celem jest pokazanie filmów, które nie skupiają się na konkretnych wydarzeniach, lecz podejmuję temat w szerszym kontekście. Ta swoista lekcja historii w kinie pomoże młodym ludziom zrozumieć zawiłości niedalekiej przeszłości.

Lekcja 1: Relacja z powstania

POWSTANIE WARSZAWSKIE | Powstanie Warszawskie,
reż. Jan Komasa, Polska 2014, 85'

"Powstanie Warszawskie" to ewenement w skali światowej kinematografii. Zrealizowany na podstawie nowatorskiego pomysłu Jana Komasy (reżysera "Miasta 44", 2014) film to pierwszy na świecie dramat wojenny non-fiction, w całości zmontowany z pokolorowanych i udźwiękowionych fragmentów kronik, jakie operatorzy Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej Związku Walki Zbrojnej - Armii Krajowej nakręcili podczas trwającego 63 dni Powstania Warszawskiego. Oryginalność filmu opiera się na wykreowaniu z materiałów archiwalnych spójnego ciągu fabularnego, który układa się w opowieść o dwóch braciach - operatorach BIK, rejestrujących przebieg walk powstańczych.
Jan Ołdakowski, dyrektor Muzeum Powstania Warszawskiego (producenta filmu), podkreśla, iż to wyjątkowe dzieło jest hołdem dla wszystkich warszawiaków, którzy brali udział w walkach w sierpniu 1944 roku: "Tutaj bohaterem jest całe miasto, (...) żołnierze walczący na barykadach, sanitariuszki, ludzie budujący barykady i kryjący się w piwnicach przed bombami, zabici i ranni. Ale też dzieci oglądające "powstańczy teatrzyk". Cały wielki organizm walczącego miasta połączony wspólnotą losów".

Lekcja 2: Żołnierze AK - portret odbrązowiony

OBŁAWA | Obława,
reż. Marcin Krzyształowicz, Polska 2012, 98'

II wojna światowa. Kapral Wydra, dowódca partyzanckiego oddziału AK stacjonującego w lesie, wykonuje wyroki śmierci na kolaborantach i schwytanych Niemcach. Następną osobą na liście do zlikwidowania jest Kondolewicz, były kolega Wydry z dzieciństwa.
Największym atutem "Obławy" jest wielowymiarowość historii oraz sposób jej opowiedzenia. Alinearnie prowadzona narracja zmusza widza do ciągłego konfrontowania różnych wersji wydarzeń przedstawianych przez bohaterów i składania opowieści o zemście, zdradzie i pamięci na nowo. To także surowy, pozbawiony uwznioślającego heroizmu obraz wojny, którą definiuje głód, brud i gwałt.
Wizerunek AK kreślony przez Krzyształowicza jest rewersem tego, do którego przyzwyczaiła nas polska ikonografia. Pozostawionym samym sobie partyzantom bliżej raczej do zdegenerowanych czerwonoarmistów z "Róży" (2011) Wojciecha Smarzowskiego niż do niezłomnych żołnierzy Wojska Polskiego z hagiograficznego "Katynia" (2007) Andrzeja Wajdy. Podziemnemu oddziałowi nie patronują Bóg, Honor czy Ojczyzna, lecz instynkt samozachowawczy, głód i rozkosz przemocy. To niezwykle osobliwe, że w "Obławie" bodaj ani razu nie pada słowo "Polska"; z filmowych wątków z chirurgiczną precyzją zszytych przez Krzyształowicza wypruta została patriotyczna podszewka.
Barbara Szczekała, E-splot.pl

Lekcja 3: Niełatwe stosunki polsko - żydowskie

IDA | Ida,
reż. Paweł Pawlikowski, Dania/Polska 2013, 80'

Lata 60. XX wieku. Anna jest sierotą, od dawna wychowywaną w klasztorze przez zakonnice. Przed przyjęciem ślubów zakonnych, na prośbę matki przełożonej, dziewczyna odwiedza swoją jedyną żyjącą krewną. Od ciotki Wandy, za czasów stalinowskich wpływowej pani prokurator, dowiaduje się, że jest Żydówką, a jej prawdziwe imię to Ida. Chcąc przybliżyć dziewczynie historię jej rodziny, a także samej w końcu poznać prawdę o śmierci swojego syna, Wanda wyrusza z Idą w podróż, która nie pozostanie bez konsekwencji na ich dalsze życie.
Choć "Idę" można wpisać w ramy dyskusji o powojennych stosunkach polsko-żydowskich, jego twórca daleki jest od ferowania wyroków i wypowiadania jednoznacznych sądów. To także - a dla niektórych przede wszystkim - wyjątkowo wysublimowany artystycznie film, w którym poszukiwanie własnej historii i tożsamości przybiera kameralną, intymną postać. Paweł Pawlikowski stworzył dzieło, które wymyka się prostym definicjom oraz zachęca do rozważań o naturze historycznej, politycznej, estetycznej, moralnej.

Lekcja 4: Walka o Polskę niezależną

WAŁĘSA. CZŁOWIEK Z NADZIEI | Wałęsa. Człowiek z nadziei,
reż. Andrzej Wajda, Polska 2013, 128'

"Wałęsa. Człowiek z nadziei" to film, który po "Człowieku z marmuru" (1976) oraz "Człowieku z żelaza" (1981) zamyka tryptyk opowieści, które w centrum stawiają człowieka podejmującego walkę z niesprawiedliwością. Andrzej Wajda zaangażował do roli Lecha Wałęsy, żywego symbolu przemian ustrojowych we współczesnej Polsce, Roberta Więckiewicza. Te trzy nazwiska zaczynające się od litery "W" dały w efekcie dzieło, które charakteryzuje się sprawną reżyserią, doskonałym aktorstwem i charyzmatycznym bohaterem.
Ramą fabularną filmu jest wywiad, jakiego w 1981 roku Lech Wałęsa udzielił w swoim gdańskim mieszkaniu włoskiej dziennikarce Orianie Fallaci. Wałęsa w swojej opowieści jawi się jako prosty robotnik, ojciec coraz większej gromadki dzieci, mąż, który usuwa w cień swoją żonę, waleczny patriota, który nad rodzinę przedkłada zmagania o niezależne związki zawodowe i w końcu świadomy swej ważności bohater walki o wolną Polskę. Portret, jaki kreśli Wajda, jest żywy, soczysty, lecz niepozbawiony rys.

Lekcja 5: Blaski i cienie PRL-u

BOGOWIE | Bogowie,
reż. Łukasz Palkowski, Polska 2014, 121'

"Bogowie" to film o tym, jaką drogę trzeba było przejść i ile trudności pokonać, aby doprowadzić do pierwszego w Polsce przeszczepu serca. Czegoś, do czego w latach 80. XX wieku podchodzono z wielką nieufnością: serce traktowano jak relikwię, nic zatem dziwnego, że próby jego transplantacji opinia publiczna uznawała za zamach na dzieło Boże, a nawet za świętokradztwo. Nie przejął się tym Zbigniew Religa (rewelacyjny w tej roli Tomasz Kot), ceniony kardiolog ze Śląskiego Centrum Chorób Serca w Zabrzu, którego pionierskie spojrzenie na tę kwestię wielu kolegów-lekarzy uważało za szaleństwo, a jego wysiłki - za niepotrzebne trwanie na pozycji niemającej szans na wygraną.
Reżyser opowiedział historię człowieka, dla którego dobro drugiej osoby liczyło się ponad wszystko. Człowieka, który kardiochirurgii poświęcił całe swoje serce.