Daty i godziny projekcji:

Istnieje możliwość indywidualnego doboru terminów spotkań.

Cennik:

Bilet na jedno spotkanie: 18 zł

Karnet na pięć spotkań: 75 zł

Zgłoszenia:

Łukasz Adamowicz
tel: 694 888 375
e-mail: akademia@kinozklasa.edu.pl

Miejsca projekcji:

Kino Agrafka

GIMNAZJUM

ścieżka: Kręci mnie Film

Niniejszy program jest skróconą wersją projektu relizowanego przez nas na potrzeby Akademii Orange. Celem programu jest skierowanie uwagi młodego widza na najważniejsze elementy składowe filmu i przybliżenie mu wiedzy o powstawaniu dzieła filmowego

Lekcja 1: SCENARIUSZ - Podstawa każdej opowieści

VABANK | Vabank,
reż. Juliusz Machulski, Polska 1981, 104'

Warszawa, lata 30. XX wieku. Kasiarz Henryk Kwinto wychodzi z więzienia po sześciu latach odsiadywania wyroku. Nie ma zamiaru więcej brać udziału w przekrętach i gangsterskich akcjach, kiedy jednak dowiaduje się o śmierci swojego przyjaciela z winy Kramera, właściciela banku, który przed laty zadenuncjował go policji, postanawia się zemścić.
Błyskotliwy debiut Juliusza Machulskiego według własnego scenariusza to inteligentny pastisz kryminału i kina retro. Klimat tamtej epoki doskonale podkreśla wpadająca w ucho stylizowana muzyka Henryka Kuźniaka, a aluzje do najlepszych filmów gatunku - "Żądła" (1973, reż. G. R. Hill) czy "Rozmowy" (1974, reż. F. F. Coppola) podawane są z dużą dozą wdzięku i przymrużeniem oka.

Lekcja 2: SCENOGRAFIA - Nie tylko tło

ZAKLĘTE REWIRY | Zaklęte rewiry,
reż. Janusz Majewski, Polska 1975, 95'

Akcja "Zaklętych rewirów", nakręconych na podstawie międzywojennej powieści Henryka Worcella, dzieje się w latach 30. XX wieku. Młody chłopak ze wsi Roman Boryczko zaczyna pracę jako pomywacz w kuchni restauracji renomowanego hotelu "Pacyfik". Szybko zostaje awansowany na stanowisko bufetowego i jednocześnie przygotowuje się do egzaminów kelnerskich. Chłopak po kolei odkrywa zależności i prawa, jakie rządzą restauracyjną hierarchią. Jego prosta, niewinna wizja świata zostaje skonfrontowana z rzeczywistością, w której liczą się układy i cwaniactwo.
Janusz Majewski jest mistrzem gatunkowej inscenizacji, znakomicie posługującym się formą filmową. Klimat lat 30., jaki udało mu się odtworzyć w "Zaklętych rewirach", w pełni czerpie z konwencji mody retro. Idealne wnętrza dla międzywojennej restauracji udało się twórcom znaleźć w Pradze, a wszystkie zdjęcia kręcone były w ówczesnej Czechosłowacji. Główni scenografowie odpowiedzialni za wizualną oprawę filmu to Maciej Maria Putowski (autor scenografii m.in. do "Wesela" [1972] i "Ziemi obiecanej" [1974] Andrzeja Wajdy czy "Sanatorium pod klepsydrą" [1973] Wojciecha Jerzego Hasa) oraz Tadeusz Wybult (pracował przy "Weselu" Andrzeja Wajdy czy "Zazdrości i medycynie" [1973] Janusza Majewskiego).

Lekcja 3: ZDJĘCIA - Sztuka operatorska

AMELIA | Le fabuleux destin d'Amélie Poulain,
reż. Jean-Pierre Jeunet, Francja/Niemcy 2001, 129'

Amelia to urocza, nieśmiała dwudziestodwulatka, kelnerka w kawiarni Les Deux Moulins w paryskiej dzielnicy Montmatre. Osierocona przedwcześnie przez matkę dziewczyna wychowywana była przez ojca, który zdiagnozowawszy u córki słabe serce, zabronił jej wykonywania wszelkiego wysiłku i zabaw z rówieśnikami. Dzieciństwo Amelia spędziła więc samotnie, w świecie własnej wyobraźni. Po usamodzielnieniu się i przeprowadzce do Paryża, jej sytuacja towarzyska niewiele się zmieniła; Amelia nie ma przyjaciół ani ukochanego mężczyzny. Kiedy przypadkowo odkrywa w swojej łazience blaszane pudełko pełne dziecięcych skarbów, postanawia odszukać jego właściciela i anonimowo wręczyć mu znalezisko. Jego reakcja przekonuje ją, że właśnie tym powinna się zająć: uszczęśliwianiem ludzi. Amelia działa niczym dobra wróżka z bajki, za sprawą drobnych gestów wzbudzając radość w sercach nieznajomych. Skupiając się na innych, zapomina jednak o sobie.
Ten misternie skomponowany z pięknych kadrów film to prawdziwy hymn na cześć życia i pochwała drobnych przyjemności. Zdjęcia autorstwa Brunona Delbonella, nagrodzone Europejską Nagrodą Filmową, przenoszą widza do Paryża, w którym magia przeplata się z ironią, bajkowość z groteską, a nad wszystkim unosi się dyskretna mgiełka surrealizmu.

Lekcja 4: REŻYSERIA - Najważniejsza rzecz w filmie

WYŚNIONE MIŁOŚCI | Les Amours imaginaires,
reż. Xavier Dolan, Kanada 2010, 95'

Marie, miłośniczka stylu vintage, oraz Francis, inspirujący się wizerunkiem Jamesa Deana, zakochują się na imprezie w młodym studencie literatury o aparycji greckiego boga i lokach cherubina - Nicolasie. Od tej pory przyjaciele zaczynają konkurować o każdy uśmiech i aprobatę ze strony pociągającego młodzieńca. Napięcie i skrywana za nerwowymi uśmiechami oraz wymuszoną obojętnością rywalizacja o jego względy przypominają grę, której zasady są wszystkim znane, ale nikt oficjalnie nie zadeklarował w niej swego uczestnictwa. Bohaterowie, przeżywając niepokoje swoich "wyśnionych miłości", przekonują się, że brutalne przebudzenie z jednego snu nie wyklucza zapadnięcia w nowy. Może szczęśliwszy?
"Wyśnione miłości" zachwycają przede wszystkim wysmakowaną stroną wizualną: atrakcyjność obrazu dodatkowo wspiera nowocześnie zaaranżowana ścieżka dźwiękowa. Spowolnione ujęcia przyciągają uwagę bogactwem kolorystycznym kadru, a jednocześnie umożliwiają dostrzeżenie drobnych gestów, ruchów warg czy spojrzeń, które o uczuciach bohaterów mówią więcej niż słowa.

Lekcja 5: MONTAŻ - Efekt końcowy

DISCO POLO | Disco Polo,
reż. Maciej Bochniak, Polska 2015, 104'

Polska, lata 90 XX wieku, okres transformacji ustrojowej i złota dekada dla tych, którzy śnią swój "amerykański sen". Tomek to energiczny, młody chłopak z prowincji, który marzy o sukcesie i śmiało sięga po swoje marzenia. Wraz ze swoim przyjacielem Rudym zakłada zespół disco polo i jako Laser zdobywa szczyty list przebojów.
Maciej Bochniak zabiera widzów w szaloną, pełną zwrotów akcji intertekstualną podróż w szalone lata 90. "Disco Polo" to porywająca komedia muzyczna, opowieść o młodzieńczych marzeniach i ich zderzeniu z rzeczywistością. To także film o zjawisku, które - choć w dalszym ciągu dla większości Polaków stanowi esencję kiczu i obciachu - stanowi niezbywalny element współczesnego krajobrazu polskiej kultury oraz zaskakująca zabawa formą filmową, jakiej w polskim kinie dawno nie było.